Usted tiene un nuevo mensaje

Mensen,

Voor de niet Argentijns-Spaans sprekenden onder jullie, vertaald betekend bovenstaande titel: U heeft een nieuw bericht.

Om het verhaal op te pakken waar we vorige keer zijn gebleven, we hebben een Spaanse/Argentijnse cursus gevonden.

Maar eerst: na twee nachten doorgebracht te hebben in de weed- en alcoholdampen van andere mensen, hebben we besloten om een ander hostel te gaan zoeken. Wie zoekt die vind meestal ook wel en wij zijn wat dat betreft geen uitzondering op de regel. Ons paleisje van huis is Tango Hostel geworden. Na aankomst in het hostel bleek er een kamer met twijfelaartje beschikbaar. Gelijk volmondig ja gezegd en vastgelegd voor een langere tijd. Het hostel bevalt prima. Er zijn wat mensen die voor langere tijd blijven (een tot drie weken) en een aantal die op doorreis zijn. Gaat er erg gemoedelijk aan toe en ´s avonds geen gebrek aan gezelligheid of aanspraak. Beetje tv kijken, beetje biertje/wijntje en af en toe een keer stappen met zijn allen. Ideaal dus.

Vorige week maandag maar eens op zoek naar een cursus Spaans. Drie gevonden die Spaans geven aan buitenlanders. En dat zijn we hier. Blond en groene ogen. We zijn hier een attractie op zich. Nu alleen nog een manier vinden om dit uit te buiten. Mocht iemand suggesties hebben, wij horen het graag. En mannen (of ranzig denkende vrouwen), ik wil geen suggesties lezen met de woorden: geld, sex, voor. Bij voorbaat dank.

Na drie bezoeken (aan iedere school één. Tada), hebben wij na veel en vooral gezamelijk overleg besloten om onze lessen te gaan volgen bij: de goedkoopste. Ja je kunt de Nederlander wel uit het Nederland halen, maar je haalt de Nederlander niet uit de Nederlander (u mag het gerust nog eens lezen).

Woensdag was onze eerste lesdag en dus hebben we dinsdag, onze laatste ´vrije´ dag de stad bekeken. Oud wordt hier afgewisseld door nieuw. Veel coloniaal, met veel lelijke torenflats. Qua schoonheid van Cordoba is de uitslag, wat Niels betreft, nog niet binnen. Fred vindt het allemaal fantastisch (wat een verassing!).

Woensdag kennis gemaakt met José, onze leraar. Een gebrekkig Engels sprekende Argentijn, die overigens wel goed les geeft. Inmiddels hebben we vier uur per dag, vijf dagen per week Argentijns. Twee uur in de ochtend, dan anderhalf uur pauze en vervolgens weer twee uur les in de middag. Fred en ik zijn overigens de totale klas. Er wordt soms tot tranen toe gelachen om van alles en nog wat. Ondanks dat steken we ook nog wat op.
Het begin is als met kaplaarsen door diepe drek banjeren: het gaat niet snel, soms moet je terug om een laars op te halen die is blijven steken en heel af en toe ga je, hoofd eerst, op je bek. Maar drek zal ooit opdrogen en dan wordt de wandeling alleen maar makkelijker. Momenteel begint voor ons de zon door te breken.

Doordat we in het begin nog al eens de neiging hadden om in het Nederlands met elkaar te communiceren, heeft Jose ons maar omgedoopt tot Evita en Pedro. Evita en Pedro spreken geen Nederlands. Alleen Spaans en een klein beetje Engels. Het is dat jullie het weten, mochten jullie ze ooit tegenkomen.

We ziten inmiddels goed in het ritme van studeren. Niet al te laat naar bed en niet al te vroeg op. Dus niet op de Nederlandse manier wekenlang veelvuldig gebruik maken van het genotsmiddel dat jou voorkeur geniet, om vervolgens in één enkel helder moment te beseffen dat je alle stof voor meerdere tentamens in één week onder de knie moet zien te krijgen. Nee echt STUDEREN.

Dit alles maakt dat gezelligheid geen tijd kent. De dagen vliegen voorbij.

Nos Vemos (we zien elkaar)

Frederieke Palpais en Niels Zorrobarrio.

El Pais = land
El Zorro = vos
El Barrio = wijk

PS. Foto´s van de stad en van ons. Foto´s waar wij op staan is van links naar rechts onze dagindeling. Zie ondertitel voor verduidelijking